Weinig castings, dus veel tijd voor andere dingen!

De afgelopen tijd was een rustige periode voor het aantal castings dat we hadden, vrouwen fashion week was bijna afgelopen en het leek alsof heel Milaan modewereld daardoor eerst even op adem moest komen. Het aantal castings was minimaal, daardoor werd het aantal feestjes maximaal!

Nadat ik lekker had uitgeslapen op donderdag ging ik naar een casting voor een NIVEA commercial. Me booker had me gezegd dat ik er ouder uit moest zien, dus netjes een blouse aan gedaan en me haar strak in de gel leek ik toch wel weer iets ouder. Eenmaal rond een uur of 3 bij de casting aangekomen, dacht ik wel als 1 van de laatste te zijn aangezien de casting al om 11 uur was begonnen. Jammer genoeg was ik niet de enige die er zo over na had gedacht. In een overvolle kamer kwam ik binnen en kon ik achteraan de rij aansluiten! Na ruim een uur wachten mocht ik samen met nog 1 andere jongen en 1 ander meisje naar binnen. Je moest je zelf introduceren voor een camera, en daarna moesten we soort van acteren. Naja acteren de jongens werden door het meisje in het gezicht geslagen. En volgens de camera man deed ik het goed, heel natuurlijk en het was in 1 keer goed. Dat klonk dus wel veelbelovend, ook al denk ik dat hij me wel te jong vond. Wat dit uiteindelijk met de NIVEA commercial te maken had weet ik ook niet. Maar ik denk dat dit casting bureau niet alleen commercials doet voor NIVEA maar ook voor allerlei andere commercials.

Thuis aangekomen hadden we maar besloten om met ze allen uit te gaan deze avond aangezien iedereen pas in de middag de volgende dag een casting had. We zijn voor aperitivo naar een Braziliaans bar gegaan. Met leuke samba muziek en lekker eten. Uiteindelijk was er ook nog een optreden en stond heel het restaurant op de banken en tafels. Als mooi afsluiten zijn we daarna met ze allen naar club 11 gegaan.

Vrijdag is iedereen maar lang in bed blijven liggen. Iedereen had dezelfde casting, helemaal aan de andere kant van Milaan leek het wel. Aangekomen stond er een hele lange rij, en je zag allemaal gapende mensen die je de avond daarvoor ook had gezien. Het gerucht ging dat de mensen van de casting allang iemand hadden uitgekozen, dus soms keken ze niet eens in het boek. Het voordeel hiervan was dat ze gewoon weten waar ze naar zoeken en dat je niet enorm lang hoeft te wachten. Ik denk dan: waarom sturen ze gewoon niet iedereen weg, maarja dat ben ik dan! Na de casting moest ik langs me agency om me informatie op te halen voor de volgende dag, de dag van de Liu Jo job. Om half 7 vandaag moest ik de trein nemen naar Bologna. Na een 2 uur durende treinreis, aangezien ik in een stoptrein zat. Vanaf Bologna station moest ik de taxi nemen naar me hotel. Het hotel was redelijk goed, beetje oud! Maar met een mooi flatscreen in de kamer, waar alleen maar Italiaanse zenders op zaten. Beetje me Italiaans bijspijkeren kan ook geen kwaad.

Ik heb volgens mij nog steeds niet verteld wat ik moest doen voor Liu Jo. Nou hier komt het dan: Liu Jo had een 5 jarig bestaan van hun Bottom-Up jeans lijn. Rondom elke winkel in Italië stond deze dag 1 mannelijk en 1 vrouwelijk model in de kleding van Liu Jo. Wij moesten een soort van folders uitdelen en er zo voor zorgen dat er meer mensen naar de winkel kwamen. Dit is dus was ik heb gedaan van 11 tot 1 en van 4 tot 6. Het was nogal makkelijk werk, het was gewoon soort van flyeren. Maar het betaalde goed en de werktijden vielen ook niet bepaald tegen. Het meisje waarmee ik de folders uitdeelde was Italiaans, dus haar Engels was niet echt goed. Wat wel een voordeel was is dat als mensen vragen hadden ze bij haar terecht konden. In de pauze ben ik gezellig met haar ergens wat wezen eten. En na afloop wilden we samen de trein nemen, maar aangezien je in Italië vaste zitplaatsen hebt was dat niet mogelijk. Het was dit keer gelukkig minder erg, aangezien ik de sneltrein had genomen en dan ben je in plaats van 2 uur 1 uur bezig. Terug thuis verrekte ik van de honger, dus heb ik ongeveer alles wat in de koelkast stond opgegeten. Ik wist alleen nog niet dat we daarna naar een diner gingen in een restaurant genaamd Shanghai, het was geen chinees restaurant. Het mooie aan dit restaurant was dat je als model alles gratis kreeg en dat er een soort podium in de lucht was waar op een gegeven moment een live optreden was. De vrouw had een geweldige stem, en het verhoogde de sfeer erg in het restaurant. Rond een uur of 1 gingen we naar Old Fashion, dat is één van de bekendste clubs in Milaan. Iedereen was al binnen, en er stond een enorme rij. Dus ik belde de PR en we konden als echte vips meteen doorlopen haha. We liepen door een super gave club alleen we waren er nog niet, via een nieuwe deur waar alleen wij door heen mochten kwamen bij het tweede gedeelte. Het blijkbaar vip gedeelte. Er was goede muziek en veel leuken mensen. We gingen door tot de vroege uurtjes want en het was weer een zeer geslaagde avond.

Zondag was een dag van niks doen en voor je wist was de dag al weer bijna voorbij, zijn we nog even voor gratis eten langs Bobino gegaan. Ik zou nog 3 meisjes mee nemen voor de PR want anders kunnen de jongens niet gratis eten en drinken, en nu kwam ik er pas achter hoe erg modellen feesten. De 2 Poolse meisjes die mee zouden gaan waren om 7 uur s’avonds in slaap gevallen omdat ze moe waren van al dat feesten. Maar toen ik vertelde dat we weg moesten waren ze snel weer klaar om te gaan eten en feesten. Het eten was erg goed! Lekker buiten op de banken gehangen en een rustig avond van gemaakt;).

Maandag hadden we weer maar 1 casting voor een show, ik wordt niet gekozen aangezien ik met 2 vrienden was waarvan 1 een jasje aan moest en er foto’s van gemaakt werden. En bij mij niet dus dan weet je dat je niet wordt gekozen zowiezo. S’middags ben ik naar de fitness gegaan. Ik wilde me haar een beetje laten knippen en gelukkig is Shaun de Australische jongen in me appartement een kapper, dus kon hij mooi me haren knippen. Daarna nog een film gekeken en was de dag alweer voorbij.

Dinsdag had niemand een casting dus wilden we iets gaan doen met ze allen. In eerste instantie zouden we naar Gardaland(een soort Walibi van Italië)gaan maar net voordat we wilden gaan keek ik naar de openingstijden en bleek dat het in oktober voor het grootste gedeelte van de tijd gesloten was. Toen zijn we maar een beetje door Milaan gelopen en zijn we naar de Abercrombie & Fitch winkel gelopen die door veel vrouwen als een soort van hemel wordt beschouwd. Er lopen namelijk allemaal modellen rond die de hele tijd een praatje proberen met je te houden. Wij werden ook gevraagd om daar te werken, eigenlijk wilden we niet zo graag. Het is meer een soort van werk voor een model voor als je echt geen ander werk kan krijgen. Toch hebben we ons nummer en mail gegeven na lang doorzeuren dus we zullen wel kijken wat ervan komt... In de avond zijn we naar een bioscoop gegaan waar een Engelse film werd gedraaid, The American. Het was een hele saaie film, gelukkig is de bioscoop in Italië niet duur want dit was anders echt geldverspilling. Gelukkig kon ik in de avond lekker een goede film kijken op me computer.

Vandaag had ik slechts weer 1 casting. Gelukkig was het rustig en duurde het niet langer dan 10 min voordat ik aan de beurt was. Er werd in je boek gekeken en als ze je wel goed vonden werden er foto’s van je gemaakt, er werden ook foto’s van mij gemaakt dus we zullen wel zien. Het enige minpunt was dat het ook zonder shirt was, en ik daar nog een beetje meer aan moet werken. Aangezien bijna al die modellen zo enorm dun zijn. Zometeen ga ik naar een sushi aperitivo met nog zo’n 10 andere vrienden. Om me buikie weer lekker vol te krijgen. Ik denk dat ik nu toch maar echt dat lidmaatschap van de fitnes school moet gaan aanschaffen want er is meer werk aan de winkel.

Ik hou jullie over een paar dagen weer op de hoogte!!
Xxx Stefan
p.s het was trouwens weer heerlijke weer hier vandaag hahah